آموزش و سرگرمی پایۀ چهارم دبستان

مقدمهکودکان جهان اهل هر کجا و از ملت و مذهبی و هر قوم و قبیله ای که باشند نیاز به بازی دارند و بازی می کنند . فراموش نکنیم که بزرگسالان هم گهگاه و از سر تفنن چنین نیازی را حس می کنند. آدمیان در هر سن و سالی که باشند بازی می کنند . هر کس قسمتی از وقت شبانه روزی خود را صرف بازی و تماشا می کند تا دمی از رنج جهان بیاساید و دنیای جدی را فراموش کند . اما دنیای جدی کودک همان دنیای بازی است . کودک با بازی بزرگ می شود تحول می یابد و به جانب کمال می رود .اهمیت بازی در زندگی کودک آنچنان آشکار است که نیاز چندانی به استدلال ندارد . بازی نه تنها برای اندامهای گوناگون بدن ، پرورش عضلات و صرف انرژی اضافی که عدم مصرف آن حساسیت و عصبانیت را در پی دارد ضروری است ، بلکه یاری دهنده کودک در شناخت محیط و تسلط بر آن است .کودک بدون بازی به خصوص بازی با کودکان دیگر خودخواه ، خودبین وخودرای می شود. بازی شیوه همکاری و تبادلات با دیگران و رعایت حقوق آنان را به کودک می آموزد. آن گونه رفتار اجتماعی که کودک از طریق بازی آزاد و بدون تکلف در خارج از محیط مدرسه می آموزد بسیار فراتر از آموزشی است که از طریق تماس و بازی با کودکان در محیط مدرسه حاصل می شود . افزون بر این تمایل کودک به تماسهای اجتماعی در بازی های آزاد ارضا می شود .کودک از راه بازی با کودکان دیگر شیوه ایجاد روابط اجتماعی با بیگانگان و حل مسائل و مشکلات ن آموزش و سرگرمی پایۀ چهارم دبستان ...